Czy Twój pies czyni Cię bardziej atrakcyjnym?

Tekst stanowi fragmenty artykułu "Does Your Dog Make You More Attractive?" dr Karen B. London, certyfikowanej behawiorystki zwierzęcej i trenera szkolenia psów, adiunkta w Departamencie Nauk Biologicznych na Uniwersytecie w Północnej Arizonie.

Tłumaczenie: Magdalena Grabowska

Naukowcy wiedzą już od jakiegoś czasu, że bardziej zwracamy uwagę i częściej wchodzimy w kontakty społeczne z tymi, którzy posiadają psy, niż z tymi, którzy psów nie mają. Osoby posiadające u swego boku psa częściej mogą też liczyć na pomoc osób postronnych. Również w zakresie nawiązywania bardziej intymnych relacji społecznych, związanych z randkowaniem i romansami, psy mają swój wpływ.

W pewnym eksperymencie mężczyzna został poproszony o zaproszenie jak największej ilości kobiet na randkę. Grupę 240 kobiet podzielono na dwie 120 osobowe. W jednej z nich mężczyzna mógł zapraszać kobiety na randkę w obecności psa. W drugiej grupie zapraszał kobiety sam. Wynik nie pozostawił złudzeń. Kiedy mężczyzna zapraszał kobiety na randkę bez obecności psa, numer telefonu otrzymał od 11 ze 120 kobiet (9,2%). Kiedy natomiast towarzyszył mu pies, aż 34 ze 120 kobiet zdecydowało się dać mu swój numer telefonu (28,3%). Pies potroił zatem szansę mężczyzny na umówienie randki.
Badania wskazują również, że częściej możemy liczyć na pomoc i nawiązanie interakcji społecznej, jeżeli towarzyszy nam pies o jasnym umaszczeniu lub szczeniak

Ale dlaczego towarzystwo psa czyni nas bardziej atrakcyjnymi?

Osoby, w obecności których znajduje się pies wydają się być bezpieczniejsze, bardziej przyjazne i dostępne. Towarzystwo psa pozwala również „przełamać pierwsze lody” i ułatwia nawiązanie konwersacji.

Kontakt z towarzyszącym nam psem może wpływać na poziom oksytocyny i innych hormonów w naszym organizmie a to z kolei może powodować, że inni będą myśleć o nas lepiej. Osoby, które odczuwają na sobie przypływ oksytocyny w obecności psa mogą przelewać te ciepłe uczucia na opiekuna psa.
Inne jeszcze badania ankietowe na 1210 osobach zarejestrowanych na stronie Match.com, które posiadały psa lub kota, miały za zadanie sprawdzić czy i jak obecność zwierzęcia wpływa na ich poglądy dotyczące potencjalnych partnerów. Jedno z głównych odkryć badania wskazało, że psy miały większy, pozytywny wpływ na postrzeganie poziomu atrakcyjności osób, niż koty (Gray et al. 2015)

Jak się okazało postrzeganie atrakcyjności było wyraźnie zróżnicowane ze względu na płeć. Psy czyniły atrakcyjnymi panów w oczach pań, w o wiele większym stopniu, niż panie w oczach panów.
Ta różnica związana z płcią zdaje się mieć swoje wytłumaczenie w siłach biologii. Ponieważ kobiety muszą poświęcić mnóstwo energii i wysiłku na stworzenie potomka, muszą one być bardziej selektywne w wyborze partnera. Mężczyźni, biologicznie rzecz ujmując, mogą stworzyć wielu potomków, bez większego wysiłku, zatem stać ich dokonywanie mniej wnikliwych wyborów. Zatem, ewolucyjna spuścizna wciąż ma wpływ na nasze zachowanie. Dla kobiet, częściej atrakcyjni byli mężczyźni, którzy mieli coś do zaoferowania potencjalnemu potomkowi.

Posiadanie psa może być pozytywne z wielu powodów. Wydatek jakim jest pies może być wariacją na temat mężczyzny w kosztownym samochodzie. Wiele badań nad ewolucją wskazuje, że samice preferują samców, z dużą ilością środków możliwych do przeznaczenia na potomstwo. Umiejętności społeczne zaobserwowane u mężczyzny w trakcie interakcji z psem również mogą być formą wabika. Zupełnie jak mężczyzna z zasobami do podzielenia, tak umiejętność emocjonalnego zaangażowania i zdolności rodzicielskich może bardziej przyczynić się do sukcesu w wychowaniu potomstwa. Obecność psów może wzmacniać odbiór wszystkich tych cech.

Choć w badaniu efekt posiadania psa dla obu grup był inny, większość ankietowanych kobiet i mężczyzn zaznaczyło, że jeżeli potencjalny partner adoptował zwierzaka, czyniło go to bardziej atrakcyjnym. Ponieważ wszyscy w tym badaniu byli opiekunami zwierząt, wzrost atrakcyjności osób wraz z posiadaniem zwierzęcia może świadczyć o naszej naturalnej inklinacji do lubienia ludzi, z którymi mamy coś wspólnego.

Najmłodsi ankietowani (dwudziestolatkowie) byli bardziej skłonni, niż którakolwiek z innych grup wiekowych wyrazić zainteresowanie kimś z powodu psa. Byli również bardziej skłonni do oceny osoby, ze względu na jej reakcję na ich zwierzaka. Być może bycie opiekunem zwierząt sprawiło, że te młodsze kobiety i mężczyźni wydawali się być bardziej dojrzali i odpowiedzialni, co dla młodszego przedziału ankietowanych mogłoby być cechą pozytywną.

Innym wytłumaczeniem dla tak silnego efektu wieku jest rosnąca tendencja/ trend do traktowania psów, jako członków rodziny. Rosnąca liczba ludzi opisuje swoje psy (i koty) w ten sposób. Istnieje zatem możliwość, że wpływ na wybór partnera ma właśnie takie podejście do psa, podkreślające zarazem wagę wartości, jaką jest dla niego rodzina. Porównując ze starszymi ludźmi, dla których to podejście jest czymś nowym, dla najmłodszych w tym badaniu zwierzęta domowe zawsze będą zajmować tak ważne miejsce.

Wyniki kolejnych badań mogą być ostrzeżeniem dla pań, by były świadome, jak obecność psów może wpływać na ich poglądy. Mężczyzna może być atrakcyjny, bo wydaje się być romantyczny, opiekuńczy i interesujący w sensie długoterminowych związków; innymi słowy, dobry materiał na „tatusia”. Inny typ mężczyzn z kolei, to bardziej „drań” – niebezpieczny, ekscytujący i biegający za kobietami. Kobiety są zazwyczaj zauroczone „draniami”, w kontekście krótko-terminowych związków a „tatusiami” w kontekście związków długo-terminowych. Jednak obecność psa może ingerować w tę klasyfikację.

Kobiety, które wzięły udział w tym badaniu, zostały zapoznane z obydwoma typami mężczyzn. Wyraziły pogląd, że generalnie do małżeństwa preferują typ „tatusiów”, jednak wiele z kobiet wyraziło zainteresowanie krótkoterminowymi romansami z „draniami”. Te same typy mężczyzn zostały opisane badanym kobietom ponownie, tyle że z jednym zmienionym detalem- wszyscy byli teraz opiekunami psów. Psy uczyniły zarówno „tatusiów”, jak i „drani” bardziej atrakcyjnymi, jednak różnica była większa w przypadku grupy „drani”. W zasadzie, jeśli „dranie” posiadali psy, byli nawet bardziej atrakcyjni, niż „tatusiowie” z psami.
W tym przypadku psy zdają się zaopatrzać „drani” w perfekcyjną kombinację cech; posiadanie psa zdaje się wykasowywać złe cechy atrakcyjnego, ekscytującego „drania” (Tifferet et al. 2013).



Wszystkie artykuły podlegają ochronie prawnej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. U. z 1994 nr 24 poz. 83 wraz z p. zm.) o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Używanie, kopiowanie, przetwarzanie, wykorzystywanie, publikowanie w Internecie i innych mediach artykułów ze stron, bez zgody autora jest zabronione.